Deze website maakt gebruik van sessiecookies. Door de website te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik ervan. Met de knop kunt u dit bericht sluiten. Privacy verklaring

Kerken

Kirche

St. Nikomedes-Kirche

Kirche Nikomedes

Katholieke kerk in het centrum van Borghorst 

Het kerkplein van Borghorst wordt gedomineerd door de St. Nikodemuskerk met haar toren van 95 meter hoog. De kerk is tussen 1885-1884 ontstaan op de plaats van de kerk van het vrouwenklooster Borghorst en is één van de grootste kerken van het Bisdom Münster met een lengte van 80 meter en een oppervlakte van 2.200m². Architect was de destijds erg bekende kerkbouwmeester van Westfalen, Hilger Hertel senior uit Münster, die tijdens de bouw overleed en de voltooiing aan zijn zoon Hilger Hertel junior moest overlaten. In overeenstemming met de mode van die tijd bootsten de architecten de gotische vormen van de 14e eeuw na.

Het halvormige interieur van de kerk verrast door zijn ruime en open karakter. De grote ramen zijn tussen 1978 en 1985 door de kunstenaar Paul Weigmann uit Leverkusen opnieuw gezet en proberen de neo-gotische stijl van de kerk op te nemen. De pilaren zijn afgezet tegen de grootte en hoogte van het bouwwerk heel slank. Het celebratie-altaar is gemaakt door Hubert Teschlade in 1965. Het hoogaltaar in het koor, een rechthoekige reliëfopzet uit messing, is het werk van de kunstenaar Hans Dinnendahl uit Telgte uit 1948-1950. Hierbij is heel goed te zien hoe de Duitse naoorlogse beeldhouwkunst aansluit bij de expressionistische stijlen van de Europese vooroorlogse kunst. Rechts en links van het koor bevinden zich in hout gesneden altaren van St.Dominicus en St.Franciscus die uit de bouwtijd van de kerk dateren.

Van de voormalige stiftskerk zijn enkele objecten in de uitrusting van de huidige kerk opgenomen. Daartoe behoren het romaanse doopvont van het Bentheimer type omstreeks 1170, een beeld van Maria uit ca. 1430 en een beschilderd standbeeld van zandsteen “Maria wordt onderwezen door haar moeder Anna” (omstreeks 1450/70). Ook zijn er twee stenen beelden van de Osnabrücker meester Evert van Roden uit het tweede kwart van de 16e eeuw het vermelden waard: een Christusbeeld en een Mariabeeld.

In de oude sacristie aan de noordkant van het koor werd in 1985 de zogenaamde “Stiftskammer” ingericht. Deze is onstaan uit het idee de collectie nieuw op te stellen. Hierbij staat de theologische samenhang voorop en niet een zuiver esthetisch-museale opzet.

Door een zij-ingang bereikt men de zogenaamde “Stiftskapelle.” Hierbij gaat het om de kapittelzaal van het voormalige stift die in 1968 ter gelegenheid van het 1000-jarig bestaan van Borghorst bij de kerk betrokken is. De ruimte is ingericht door beeldhouwer Josef Krautwald uit Rheine.


Stiftskammer St. Nikomedes

Kirche Stiftskammer

De Stiftskammer in de sacristie van de St. Nikodemuskerk in het centrum van Borghorst

In de oude sacristie aan de noordkant van het koor werd in 1985 de zogenaamde „Stiftskammer“ ingericht. Deze is onstaan uit het idee de collectie nieuw op te stellen. Hierbij staat de theologische samenhang voorop en niet een zuiver esthetisch-museale opzet. Het midden van de ruimte is als een kruis opgezet: hier stond de belangrijkste schat van de St. Nikodemuskerk: het ottoonse kruisreliek van het voormalige Kanukessenstift, het zogenaamde Borghorstter kruis. Dit werk van een goudsmit is waarschijnlijk in het midden van de 11e eeuw in een atelier in Noordwest Duitsland ontstaan. De schenkster was Bertha, de derde abdis van het stift. Haar beeltenis staat op de achterzijde. Aan de voorzijde is keizer Hendrik III te zien wiens familie nauwe contacten had met de familie van de oprichters van het stift Borghorst. Het kruis heeft op de voorzijde drie ampullen uit bergkristal die in totaal 17 relieken bevatten.

Rondom het stiftkruis zijn drie andere thema´s gegroepeerd. Het eerste thema is de reliekencultus en de liturgie van de middeleeuwen, het tweede thema de liturgie van de nieuwe tijd en het derde thema de kloosterlijke hoofse liefde. De hierbij geselecteerde 30 voorwerpen – van westerse tot regionale betekenis – verbeelden de 1000-jarige geschiedenis en religieuze tradities van de Borghorster kerk. Zo zijn onder andere drie bronzen drie bronzen kandelaren uit de 12e eeuw, een relikwiebeeld van de heilige Nicomedes, de beschermheilige van de kerk, en een laatgotische Madonna met het Jezuskind te zien. Een aantal misgewaden en voorwerpen maakt ook deel uit van de tentoonstelling, evenals een stiftbokaal uit 1714 die de inscriptie heeft: “het kapittel in Borghorst leve"

Helaas is het stiftkruis eind oktober 2013 gestolen en tot nu toe niet gevonden.


Aloysius-Kapelle

Aloysiuskapelle

Kapel van het voormalige vrouwenstift in Borghorst, Kapellenstraße

De huidige woonwijk Breul was vroeger een bos dat eigendom was van het stift, ongeveer 50 morgen groot. De benaming komt van het oud-germaanse woord ãbroilÒ, hetgeen zowel bos of drasland kan betekenen als heilig bos. In dit gebied liet abdis Antonette Isabella Josina van Nagel zu Vornholz (1736-59) rond 1748 uit eigen middelen een kapel bouwen. Ze bood de kanunnikessen gelegenheid om te wandelen en contemplatieve rust. Aloysius van Gonzaga, die vooral door de Jezuïeten zeer gerespecteerd werd vanwege zijn kuisheid en zachtmoedigheid als voorbeeld voor de jeugd, is de patroonheilige van de kapel. Het is het enige gebouw in Borghorst dag nog van het stift is overgebleven.

De kapel heeft de vorm van een regelmatige achthoek, elke zijde heeft een lengte van 2,60 meter. De vier grote, kruisvormig geplaatste ramen geven het interieur veel licht. Boven de naar het zuiden gerichte ingang staat in een ronde nis het beeld van St. Aloysius. Het dak is als een kap van een Nederlandse windmolen gevormd.

Het dak heeft de vorm van de kap van een Nederlandse molen. Dicht onder de kap zijn boven de raamloze muren vier luiken bevestigd die het geheel verluchtigen. Het dak is versierd met een koperen bol met krans. Omdat niet alleen het uiterlijk van de kap, maar ook de hele constructie en het ontwerp van het dak overeen komen met een Nederlandse windmolen, is dit waarschijnlijk het werk van een Nederlandse molenbouwer. De klokken zijn in ieder geval door een Nederlander gemaakt.

De binnenmuren zijn tot aan het blauw geschilderde plafond met witte en blauwe Harlinger tegels betegeld die met vruchten en gestileerde rozetten in de rococo-stijl beschilderd zijn. Het altaar is vrolijk en elegant. Op een bord met een lauwerkrans in het midden van de mensa bevinden zich de letters AOI, de afkorting van Aloysius. Op het onderste deel van het altaarstuk zijn op metaal de drie heiligen Aloysius, Ignatius en Xaverius afgebeeld. Om de afbeeldingen zijn kleine, met pailletten borduurde relikwie-kussentjes bevestigd.

In het bovenste gedeelte zijn rondom de iets grotere figuur van St. Johannes Nepomuk - op kleine consolos - albasten beeldjes van Maria en de twaalf apostelen bevestigd. Het zijn op schaal gemaakte replica´s van de oorspronkelijke beelden die zich sinds 1981 in de kluis van de Nikomedeskirche bevinden.


Kath. Pfarrkirche St. Johannes Nepomuk

Kirche Nepomuk

Katholieke kerk in Burgsteinfurt

Omdat de stad in de 16e eeuw overwegend protestants was geworden, werd vanaf 1564 in de vroegere katholieke Grote Kerk de protestantse leer verkondigd.
Toen 100 jaar later onder de graven van Bentheim-Steinfurt er een ruzie over erfenissen ontstond, greep in 1660 de oorlogszuchtige bisschop van Münster, Christoph Bernhard van Galen, in. Hij liet de stad door zijn troepen bezetten en zorgde ervoor dat vanaf 1673 de Grote kerk ook door de katholieken weer gebruikt kon worden. In 1716 werd een verdrag ondertekend dat de katholieken toestond om met grafelijke ondersteuning een eigen kerk te bouwen. De bouwmeesters waren de gebroeders Gottfried Laurenz Pictorius en Peter Pictorius junior, die in bisschoppelijke dienst waren. Zij behoren net als J.C. Schlaun tot de beroemdste barokarchitecten in Münsterland.

Het gebouw wordt gekenmerkt door eenvoud en strenge vormgeving. In de 19e eeuw werd dit gebouw voor de sterk gegroeide parochie te klein. Men gaf aan de Dombouwmeester Hilger Hertel uit Münster de opdracht het gebouw richting zuiden uit te breiden. In 1885 bouwde hij een groot dwarsschip en een nieuwe altaarruimte in de stijl van de zogenaamde Rijnse romantiek

Tussen 1968 en 1971 volgde een herinrichting van het interieur. Het interieur is gestructureerd, duidelijk gesloten en toch expressief. Er is sprake van het in Italië ontwikkelde type “zuilenkerk”. De steunberen die het gewelf ondersteunen, zijn bij het interieur van de kerk betrokken. Hierdoor ontstaan er aan de zijkanten smalle bijruimten, die loodrecht op de hoofdrichting van de kerk staan. De kerk heeft de voor gebouwen uit de barok zo kenmerkende voorgevel.

De façade heeft de typerend voor de gebroeders Pictorius strenge barokvorm. Vier krachtige, zuilachtige projecties omkaderen een verdiept middenstuk. De hoofdas wordt bepaald door het portaal met het driehoekig fronton, de omlijste ronde nis met het figuur van de patroonheilige en de daarboven afgebeelde tekst. Het standbeeld van St. Johannes Nepomuk in de middelste niche is het werk van de beeldhouwer Cornelius Sasse uit Coesfeld uit het midden van de 18e eeuw.


Große Kirche

Große Kirche

Protestantse kerk in Burgsteinfurt

Ten midden van het voormalige kerkhof verheft de enorme Grote Kerk zich met daarbovenuit een machtige toren met trapgevels en een zadeldak dat vanaf de westzijde uit het hoofdschip lijkt te groeien. Op dit maar liefst 50 meter lange bakstenen bouwwerk sluit in het noorden een zijschip en een dwarsschip aan, beide overdekt. Deze kerk neemt onder de middeleeuwse kerken van het Münsterland een bijzondere positie in: van binnen is er geen normaal gewelf, maar een houten tongewelf dat het langgerekte schip overspant. De Grote kerk is de protestantse kerk voor de buurtschappen Hollich, Sellen en Veltrup en de stad. In de oudste geschriften wordt zij altijd “moderkerke” of “rechte kerspelkerke” genoemd. De naam Grote Kerk wordt gebruikt vanaf het moment dat er binnen de stadsmuren van Steinfurt na 1380 een andere, “Kleine kerk” werd gebouwd.

De bouw ontstond vanaf 1370 op de plek waar eerder een Romaanse kerk stond waarbij gebruik werd gemaakt van de nog aanwezige Romaanse bouwdelen. Tussen 1426 en 1430 werd de toren met de trapgevel gemaakt. Sinds 1564 bevinden zich conform de protestantse leer geen beelden of andere versierselen meer in de kerk. Uit de tijd van de Reformatie stamt de stenen doksaal, ook Apostelbühne genaamd. Het is de grootste doksaal in het westen van Duitsland en het enige overgebleven exemplaar in Westfalen. De doksalen die in de gotische tijd ontstonden, vormden een afscheiding tussen het deel voor de bevolking en het koor waar alleen de priesters mochten komen. Of het in het metselwerk gegraveerde jaartal 1487 de datum van het ontstaan van dit doksaal of van de restauratie aangeeft, is niet meer vast te stellen. Er wordt echter met redenen aangenomen dat het doksaal al voor 1487 ontstond en in dit jaar missschien het middendeel is vergroot tot een oksaal. Het visblaasmotief van het bouwwerk is een harmonisch ogend voorbeeld van laat-gotische beeldhouwkunst.

Het door de orgelbouwer Konrad Bader uit Unna in 1658 gemaakte Renaissance-orgel is een juweel van de kerk. Het decoratief vormgegeven uiterlijk is gelukkig origineel gebleven en heeft alle oorlogen overleefd. Na een grondige restauratie van de kerk in 1964-1965 werd besloten om het orgel te vernieuwen. Het uiterlijk bleef zoals het was, maar het binnenwerk werd vervangen door de orgelbouwer H. Führer uit Wilhelmshaven. Hierdoor werd het weer één van de mooiste en met het geluid van 26 registers en 1969 orgelpijpen één van de grootste orgels in Westfalen.


Kleine Kirche

Kleine Kirche

Protestantse kerk in de historische kern van Burgsteinfurt

De Kleine kerk werd tussen 1471 en 1477 op het terrein van een voormalig burgermanshof gebouwd. Sindsdien is dit de stadskerk, terwijl de Grote kerk gericht was op de buurtschappen. In de Kleine kerk vonden tot 1807 de raadsverkiezingen en de verkiezing van de burgemeester plaats.

De eenvoudige laat-gotische éénschepige zaalkerk met een 5/8 vorm heeft een bijzondere en voor deze regio unieke gevel. De twee steunberen zijn op de puntgevel tot een spitsboog samengevoegd en ondersteunen een kleine achthoekige toren die met platen van zandsteen bedekt is. Als aanvulling op de oorspronkelijke situatie is de gevel tijdens de laatste renovatie in 1985 bepleisterd om het gebouw tegen weersinvloeden te beschermen. Het gebouw brandde tijdens een bombardement in de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog volledig uit en werd in de jaren ´50 weer gerestaureerd. Als onderdeel van de renovatie bouwde men een nieuw kruisribgewelf van puimsteen met tufstenen ribben dat aan de buitenkant door steunberen ondersteund wordt.

Met de eerste steunbeer aan de noordkant is een kleine toren met daarin de trap naar de klokketoren.
De basis voor het kruisgewelf stamt uit de gotische tijd, maar in de 15e eeuw werd alleen een vlak plafond gemaakt. In de 19e eeuw bestond het plafond uit een houten vat. Na 1945 is het dak volgens het originele ontwerp met schuine rechthoekige ribbengewelven op consolen nieuw gewelfd. Op gezag van de landconservator werd bij de wederopbouw het balkon, dat tot 1945 aanwezig was, niet opnieuw geplaatst. Ook werd de kansel, die voorheen achter het altaar in het midden stond, naar de zijkant verplaatst. 

De grote ramen die de ruimte aangenaam licht maken hebben visblaasmotieven. Daarvan heeft een raam het kleurrijke wapen van de vorst, die ook vandaag de dag beschermheer van de kerk is. Het raam achter het altaar kreeg een ingelegd kruis van glas, een herinnering aan de vluchtelingen die na 1945 naar Steinfurt zijn gekomen.
Onder dit raam bevindt zich aan de buitenkant van de kerk een gedenksteen voor de in de 17e eeuw in Burgsteinfurt werkzame dominee Speckmann die tijdens een pestepidemie veel leden geholpen heeft.

Logo Steinfurt
Interreg

Adres

Steinfurt Marketing und Touristik e.V.
Markt 2
48565 Steinfurt

Contact

Tel. +49 (0) 2551 - 186 900

E-mail sturen

Openingstijden:
Di - Vr: 09.00 - 12.30 uur
                14.00 - 17.00 uur

Functies

 

Samenwerkingspartner

Logo Kreissparkasse

Privacy      Colofon

Volg ons hier